Bu sabahki pazar gazetelerinden “Observer” Chris Riddell imzalı karikatür yorumu şöyle; Azrail, Vladimir Putin ile yüzleşiyor – Rusya cumhurbaşkanına Ukrayna’dan yükselen ceset sayısı sunuluyor. Putin’e sunulan liste rulo halinde sonu gözükmüyor, uzun masa üzerinde ki kum saatinde zaman tükenmek üzere ve üzerinde savaşın 3. haftaya girdiği belirtilmiş.
Azrail elinde tırpan “Bunun hesabını vereceksin” ifadesini kullanıyor.
Observer gazetesinde ayrıca ilgimi çeken ‘Annem Rusya’ya ihanet ettiğimi söylüyor’ başlığı altında Pjotr Sauer imzalı bir röportaj gözüme çarptı. Putin’in işgali nesilleri böldüğüne değiniliyor ve Rusya – Ukrayna krizinin görünmeyen detaylarına yer veriliyor.
Ukrayna’daki savaşa karşı çıkan genç Ruslar, devlet propagandasının diyetine bağımlı olan yaşlı akrabalarla çatıştıkça ailelerin parçalandığı örnekleriyle yer alıyor. Fazla sözü uzatmadan işte detaylar ;
Vladimir Putin’in Rusya’nın sınır komşusuyla savaş başlatma kararı, birçok Ukraynalı aileyi parçaladı, çünkü ailenin diğer üyeleri şiddetten kaçarken yetişkin erkekleri geride kalıp savaşmak zorunda kaldı. Ancak Rusya, savaşı destekleyenler ve karşı çıkanlar arasında kendi ailevi sürtüşmelerini de yaşıyor.
Çoğu zaman, bu bölünme nesiller boyunca devam edecek gibi gözüküyor.
Carnegie Moskova Merkezi’nden Andrei Kolesnikov, “Geniş anlamda, genç Rusların Ukrayna karşıtı duygulara sahip olma olasılığı daha düşük. Savaş karşıtı protestoların büyük ölçüde gençleri de kapsadığını gördük. Savaşı nasıl algıladığınızın çoğu, haberleri nereden aldığınıza bağlı. Televizyon izliyorsanız, resmi çizgiye uyma olasılığınız daha yüksektir. Ve yaşlı insanlar daha fazla TV izleme eğilimindedir.”dedi
Geçmişte anketler, televizyonun Ruslar için en büyük haber kaynağı olmaya devam ettiğini ve nüfusun %60’ından fazlasının bilgi için televizyona güvendiğini ortaya koydu. 65 yaş üstü Rusların televizyon izleme olasılığı 25 yaşın altındakilere göre %51 daha fazla.
Rus devlet medyasının tüm gücü, savaşı Ukrayna’yı kurtarmayı ve Donbas’taki vatandaşları Ukrayna “soykırımından” korumayı amaçlayan “Özel bir askeri operasyon” olarak tasvir etmek için seferber edildi. Rus bombalarının şehirleri vurduğu videoların Ukrayna tarafı tarafından sahnelendiği bile açıklandı.
Carnegie Moskova Merkezi’nden Andrei Kolesnikov sözlerine şöyle devam etti “Rusların çoğunluğunun ülkenin eylemlerini, en azından bu eylemlerin kendilerine medya tarafından sunulma şeklini desteklediğini görüyoruz” Konunun hassasiyeti göz önüne alındığında, savaşın aileler ve arkadaşlar arasında gerilim yaratmasının şaşırtıcı olmadığını ekledi ve “İnsanların kendi taraflarının aslında kötü adamlar olduğunu kabul etmeleri çok zor.”yorumunu getirdi.
Moskova’da savaş karşıtı bir protestoya katıldığı için gözaltına alındıktan sonra geçen hafta ülkeyi terk etmeye karar veren Gogh ise , sonunda annesi Svetlana’yı ülkesinin savaştaki “yıkıcı rolüne” ikna etmeyi başardığını söyledi. “Ama şimdi büyük kuzenlerimi ve amcalarımı ikna etmem gerekiyor. Elimde tam bir liste var,” diye şaka bile yaptı.
Gogh’un “Görevi” muhtemelen daha da zorlaşacak gibi. Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinin üçüncü gününde Victoria Gogh, annesinin ondan uzaklaştığını fark etti. 28 yaşındaki Gogh, aslen Sibirya’nın küçük bir kasabasından Moskova’ya taşınan bir moda danışmanı. “Telefonda annemin hükümetin bu savaşla ilgili anlatısını papağan gibi tekrarlamaya başladığını fark ettim, tüm bunların Nato’nun suçu olduğunu, Rusya’nın kendisini savunmaktan başka seçeneği olmadığını” vurguladı ve sosyal medya kanallarında Rusya’nın Ukrayna’yı işgaline şiddetle karşı çıkan Gogh, “Annemin fikrini değiştirmek, ona gerçekte neler olduğunu göstermek benim görevim oldu” dedi.
Cuma günü, Rusya aynı şeyi Facebook ve Twitter’a yaptıktan günler sonra Instagram’da bloke edildiğini duyurdu. Sosyal medya üzerindeki baskı ve Rusya’nın kalan birkaç bağımsız medya kuruluşu savaşla ilgili dış bilgilere erişimi daha da kısıtlayacak ve devlet medyasının etkisini artıracak.
Moskova’da bir teknoloji danışmanı olan Dmitry gibi diğerleri için, savaşın ailesiyle olan ilişkisi için zaten feci sonuçları oldu. Dmitry, “İşgalden sonra, onlara gerçekte neler olduğunu anlatmak için ailemin yanına taşınmak istedim” dedi.
Savaşın ilk haftasında, ebeveynlerine Ukrayna şehirlerinin Rus bombardımanının video kliplerini ve bağımsız blog yazarları ve medya kuruluşlarının eleştirel raporlarını gösteren günlük bir ritüelden geçti. “Ama hiçbirinin etkisi olmadı. Aslında bu onları sadece haklı olduklarına daha fazla ikna etti. Bir hafta sonra evden taşındım ve annem o zamandan beri ülkeme ihanet ettiğime dair mesaj attı.”dedi.
Geçen perşembe günü, Dmitry ile babasının arasında ki ipler koptu. Babasının kendisine Çarşamba günü Mariupol’deki bir doğum hastanesinin bombalanmasının Ukraynalı yetkililer tarafından aktörlerin yaralı anneler gibi davranarak sahnelendiğini iddia eden bir haber klibi göndermesi baba – oğul ilişkisini koparttı.
Bu komplo teorisi Rus yetkililer tarafından da desteklendi.
