Dost ateşi hataları, artan kafa karışıklıkları, düşük moral! – Peki Rusya ordusu neden durdu? – Jack Watling ; Rus ordusu, büyük savaşlarla savaşma konusundaki siyasi özlemleri ile askerlerinin küçük savaşlarla sınırlı olan deneyimleri arasında sıkışıp kalmıştır.-
Bu sabah ki Observer gazetesinde, Jack Watling imzası ile ilginç detaylı bir analiz yayınlandı. Ukrayna işgali Putin güçlerinin kapasitesini çok aştığına dikkat çekilen analizde Kara Harbi – Askeri Bilimler konusunda doktora ünvanı bulunan Kıdemli Araştırma Görevlisi Jack Watling uzman olarak Rus ordularının sahada nasıl yetersiz kaldıklarını açıklıyor. İşte detaylar ;
Üniformalar, askeri kültürün en aldatıcı tuzaklarından biridir. Tekdüzelik önerirler, ancak İngiliz ordusu hakkında, iki subay aynı görünüyorsa, birinin uygunsuz giyinmiş olması gerektiği sıklıkla söylenir. Ordular ve özellikle profesyonel ordular, daha çok alt kültürlerin savaşan kabileleridir ve komutanlar için, kuvvet savaşta etkin bir şekilde kullanılacaksa, bu kültürlerin nasıl etkileşime girdiğini anlamak çok önemlidir.
Rus askeri kültürü söz konusu olduğunda, Rus ordusu 2008’den bu yana sürekli modernizasyonla önemli bir değişim sürecinden geçti. Sovyetler Birliği, 1991’de 3,5 milyondan fazla askerden oluşan bir ordu kurdu.Sovyet ordusu büyük ölçüde zorunlu bir kuvvetti ve deneyimli bir astsubay birliğinden yoksundu.
Bu, Sovyet birimlerine bir dereceye kadar tekdüzelik ile muamele edilmesi gerektiği anlamına geliyordu, çünkü personellik o kadar sık dönüştürüldü ki, çoğu hat birimine zorunlu olarak birim eğitimi için temel oluşturan set formülleri kullanılarak komuta edildi.
Bugünün Rus ordusu, tüm hizmetlerde yaklaşık 1 milyon personel ile çok daha küçüktür. Ordu için, bugün askere alınanlar gücün sadece %35’ini oluşturuyor. Sözleşmeli askerlerin yüksek oranı, daha belirgin bir birim kültürü üretmelidir. Bu, birimlerin nasıl savaştığıyla pekiştirilir.
Rusya’nın yüksek hazırlık kuvvetleri arasında, Ukrayna ve Suriye’deki savaşlar, esas olarak şirket grubu düzeyinde yürütülmekte ve birlikte savaşan, ancak nadiren büyük oluşumlarda savaşan sözleşmeli birliklerden oluşan birimler üretmektedir.Küçük eylem birimlerinde yoğunlaşan bu deneyim süreci, Rus özel amaçlı birimlerinin genişlemesiyle daha da hızlandı.
Federal Security Service – Rusya Federasyonu Federal Güvenlik Servisi FSB birimleri, iyi donanımlı ancak büyük ölçüde ağır savaş tecrübesi olmayan Çeçen birliklerinin yanı sıra uzun süredir baskıcı terörle mücadeleye odaklandı.
Bu arada Russian Chief Intelligence Office – Rusya Silahlı Kuvvetler Genelkurmayına bağlı askeri istihbarat teşkilatı GU ve KSO “özel amaçlı birlikler”, düşman hatlarının gerisinde küçük ekipler halinde, bazen çiftlere kadar faaliyet gösterme eğilimindeydiler. Rus subay birlikleri, Donbas ve Suriye üzerinden rotasyona tabi tutulmuş olsa da, orada yönettikleri faaliyet ölçeği sınırlı kaldı.
Rus askeri birimleri arasındaki deneyim farklılıklarının yanı sıra, çeşitli oluşumların farklı coğrafi odakları da var. Rusya 11 saat dilimine yayılmıştır ve dolayısıyla askeri bölgeleri çok farklı sorunlarla karşı karşıyadır. Batı Askeri Bölgesi, NATO ile karşı karşıya gelecek şekilde konumlandı.
Güney Askeri Bölgesi seferi operasyonlar için kuruldu. Kuzey Askeri Bölgesi, yüksek kuzeyden sorumludur ve Doğu Askeri Bölgesi, Vladivostok ve Çin sınırını korur. Bu bölgelerdeki oluşumlar çeşitli tehditlerle uyumlu olduğundan, farklı donanımlar alırlar ve doğu bölgesi genellikle yükseltilmiş araç ve teçhizatı en son alan bölgedir.
Rusya’nın çözmeye çalıştığı zorluk, gücünün giderek deneyimin büyük ölçü boyutunda veya en fazla tabur boyutunda eylemlerle sınırlı olduğu birimlere bölünmesine rağmen, Rusya’nın siyasi özlemlerinin bu oluşumların kapasitesini çok aşmış olmasıdır. Örneğin, bağımsız tugaylar altında faaliyet gösteren tabur taktik grupları, 2015’te lojistik olarak yetersiz kaldı ve tedariki yönetmek için bölümlerin yeniden kurulmasına yol açtı.
Ukrayna’daki savaşa hazırlanırken Rusya, askeri bölgelerinden asker çekti ve nadiren birlikte çalışan ve çeşitli eski tipte çok çeşitli ekipman kullanan birliklerden 190.000 personel görevlendirdi.
İşgal altındaki Luhansk ve Donetsk yerleşim bölgelerinden gelen yeni askerlerin seferber edilmesi, iç çevik kuvvet polisi ve savaştan ziyade kalabalığı kontrol etmeyi amaçlayan Rosgvardia (ulusal muhafız) birliklerinin konuşlandırılması ve Wagner paralı askerlerinden daha fazla karmaşıklık ortaya çıkıyor. Bazı Rosgvardia personeli Ukrayna’ya konuşlanmayı reddetti.
Wagner, saldırı operasyonlarındaki sicilleri zayıf olsa da, bazı deneyimli askerleri içeriyor. Ayrıca daha önce büyük ölçekli Rus askeri tatbikatlarına katılmamış olmaları, sahada nasıl komuta edileceklerini belirsiz hale getiriyor.
Bu kadar çeşitli bir gücü konuşlandırmayı planlamak, genellikle farklı donanıma, deneyime, kültüre ve eğitim seviyelerine sahip birimlerin birbirleriyle nasıl etkileşimde bulunacağı konusunda dikkatli bir değerlendirme gerektirecektir.
Hangi birimlerin önce saldıracağının sıralaması dikkatli bir şekilde yapılacaktı. Bunun yerine, bu birimler, etkili kontrol önlemleri oluşturmak veya savaş alanı tahsis etmek için sınırlı çabalarla, aynı yolları kullanarak büyük ölçüde parça parça görevlendirildi. Birimlere ilerleme eksenlerini belirtmek için işaretler verilmiş olsa da, birçok oluşum birbirine karışarak dost ateşi olaylarına ve kafa karışıklığına ve moral bozukluğuna neden oldu.
Yavaş yavaş, Rus üst düzey subayları operasyonlara düzen getirmeye başladılar, ancak ileri sürülen çok fazla birlik, çok az rezerv ve yetersiz lojistik destek ile erken hatalar için ağır bir bedel ödüyorlar.
Pek çok açıdan Rus ordusu, büyük savaşlarla savaşma konusundaki siyasi özlemleri ile askerlerinin küçük savaşlarla sınırlı olan deneyimleri arasında sıkışıp kalmıştır.
 |
YanıtlaYönlendir
|
