2733 sayılı yasanın yayınlandığı Resmi Gazete…
https://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/2733.pdf
Tesis tarihi: 7 Teşrinievvel 1336
İdare ve yazı işleri için
Başvekâlet Neşriyat Müdürlüğüne
müracaat olunur.
21 HAZİRAN 1934
PERŞEMB E
SAYI: 2733
KANUN
İskân Kanunu
Kanun No : 2510 Kabul tarihi : 14/6/1934
Mukaddeme
İskân mıntakaları
Madde 1 — Türkiyede Türk kültürüne bağlılık dolayısile
nüfus oturuş ve yayılışının, bu kanuna uygun olarak, İcra Ve
killerince yapılacak bir programa göre, düzeltilmesi Dahiliye
Vekilliğine verilmiştir.
Madde 2 — Dahiliye Vekilliğince yapılıp İcra Vekilleri He
yetince tasdik olunacak haritaya göre Türkiye, iskân bakımından üç nevi mıntakaya ayrılır.
1 numaralı mıntakalar : Türk kültürlü nüfusunun tekasüfü
istenilen yerlerdir.
2 numaralı mıntakalar: Türk kültürüne temsili istenilen
nüfusun nakil ve iskânına ayrılan yerlerdir.
3 numaralı mıntakalar : Yer, sıhhat, iktisat, kültür, siyaset,
askerlik ve inzibat sebeplerile boşaltılması istenilen ve iskân
ve ikamet yasak edilen yerlerdir.
Yukarıda yazılan iskân mıntakalarının tasdikli haritasında,
zamanla ortaya çıkacak ihtiyaca göre değişiklikler yapılması
Dahiliye Vekilliğinin teklifi üzerine İcra Vekilleri Heyeti kararına bağlıdır.
Fasıl : I
Muhacirlerin ve mültecilerin kabulü
Madde 3 — Türkiyede yerleşmek maksadile dışarıdan,
münferiden veya müçtemian, gelmek istiyen Türk soyundan
meskûn veya göçebe fertler ve aşiretler ve Türk kültürüne
bağlı meskûn kimseler, işbu kanunun hükümlerine göre Dahiliye Vekilliğinin emrile kabul olunurlar. Bunlara (muhacir) denir.
Kimlerin ve hangi memleketler halkının Türk kültürüne bağlı
sayılacağı İcra Vekilleri Heyeti kararile tesbit olunur.
Türkiyede yerleşmek maksadile olmayıp bir zaruret ilcasile
muvakkat oturmak üzere sığınanlara (mülteci) denir. 4 üncü
maddede yazılı sebepler bulunmıyan mülteciler, Türkiyede yerleşmek isterler ve bunu yazı ile bulundukları yerin Hükümetine bildirirler ise muhacir muamelesi görürler. Öbür mülteciler
için Vatandaşlık Kanunu hükümleri tatbik olunur.
Dahiliye Vekilliği muhacirlerin ve mültecilerin alınma yollarını gösterir bir talimatname hazırlar.
Madde 4 — A : Türk kültürüne bağlı olmıyanlar,
B : Anarşistler,
C : Casuslar,
Ç : Göçebe çingeneler,
D : Memleket dışına çıkarılmış olanlar Türkiyeye muhacir olarak alınmazlar,
Bulaşık hastalıklılar doğrudan doğruya Hükümet hastanelerine gönderilip orada parasız tedavi olunurlar.
Madde 5 — Hususî bir ahit dolayısile Türkiyeye mecburî
olarak gelenler yapılan muahede hükümlerine ve Hükümetçe
verilen kararlara göre alınırlar.
Madde 6 — A : Muhacirler sınırlardan girdikleri veya nakil
vasıtalarından çıktıkları yerin en büyük mülkiye memuruna
kendilerini ve ailesi fertlerini yazdırıp bir “muhacir kâğıdı„ almağa ve bir vatandaşlığa girme beyannamesi imzalamağa mecburdurlar. Muhacir kâğıdı muvakkat doğum kâğıdı yerine geçer ve bir yıl muteber tutulur.
B : Muhacir olarak alınanlar, İcra Vekilleri Heyeti kararile,
hemen vatandaşlığa alınırlar. Küçükler baba ve analarına veya
hısımlarına bağlı tutulurlar. Kimsesiz gelen küçükler, yaşına
bakılmaksızın, vatandaşlığımıza geçirilirler.
Madde 7 — A : Türk ırkından olup Hükümetten iskân yardımı istememeyi yazı ile bildiren muhacirler ve mülteciler Türkiye içinde istedikleri yerde yerleşmeğe serbest bırakılırlar.
Hükümetten iskân yardımı istiyenler Hükümetin göstereceği
yerlere gitmeğe mecburdurlar.
B : Türk ırkından olmıyanlar, Hükümetten yardım istemeseler bile, Hükümetin göstereceği yerde yurt tutmağa ve HüGazete
T.C.
iskân mıntakaları
Muhacirlerin ve mültecilerin kabulü
Resmî
Sayıfa: 4004 (Resmî Gazete) 21 HAZİRAN 1934
kûmetin izni olmadıkça buralarda kalmağa mecburdurlar. İzinsiz başka yere gidenler ilk defasında yerlerine çevrilirler. Tekerrürü halinde İcra Vekilleri Heyeti kararile, vatandaşlıktan
düşürülürler.
C : Türkiyeye geldikleri tarihten itibaren iki yıl içinde iskân istemiyen muhacir ve mültecilere iskân yardımı yapılamaz.
Fasıl : II
içerde, nakiller, kültür ve İdare tedbirleri
Madde 8 — Türkiye içinde toprağı dar veya azmaklık,
bataklık, ormanlık, dağlık ve taşlık olan yerlerde bulunan ve
geçim vasıtasından mahrum olan köyleri, gerek meskûn gerek
göçebe bulunsun üç numaralı mıntakalar halkını yaşayış ve
sıhhat şartları elverişli olan yerlere nakletmeğe; evleri dağınık
köyleri daha uygun merkezlerde toplamağa; huğları, obaları
ve komları köyler içine kaldırmağa ve yenilerinin yapılmasını
yasak “etmeğe Dahiliye Vekil i salahiyetlidir.
Madde 9 — Türkiye tabiiyetinde bulunan gezginci çingeneleri ve Türk kültürüne bağlı olmıyan göçebeleri, toplu olmamak üzere kasabalara ve serpiştirme suretile Türk kültürlü
köylere dağıtıp yerleştirmeğe; casuslukları sezilenleri sınır
boylarından’ uzaklaştırmağa ve ecnebi tebaası gezginci çingeneleri ve Türk kültürüne bağlı olmıyan göçebeleri millî sınırlar
dışına çıkarmağa Dahiliye Vekili salahiyetlidir.
Madde 10 — A : Kanun aşirete hükmî şahsiyet tanımaz.
Bu hususta her hangi bir hüküm, vesika ve ilâma müstenit de
olsa tanınmış haklar kaldırılmıştır. Aşiret reisliği, beyliği, ağalığı ve şeyhliği ve bunların her hangi bir vesikaya veya
görgü ve göreneğe müstenit her türlü teşkilât ve taazzuvları
kaldırılmıştır.
B : Bu kanunun neşrinden önce her hangi bir hüküm veya
vesika ile veya örf ve adetle aşiretlerin şahsiyetlerine veya
onlara izafetle Reis, Bey, Ağa ve şeyhlerine ait olarak tanınmış,
kayitli, kayitsiz, bütün gayrimenkuller Devlete geçer. Bu kanun
hükümlerine ve Devletçe tutulan usullere göre bu gayrimenkuller muhacirlere, mültecilere, göçebelere, naklolunanlara, topraksız veya az topraklı yerli çiftçilere dağıtılıp tapuya bağlanır.
B u gayrimenkullerin aidiyeti tapu sicillerindeki kayitlere göre
tesbit olunur. Tapu sicillerinde aidiyete dair bir kayit yoksa
veyahut kayitler yalnız şahıslar namına olupta halk arasında
bunların aşirete ait olduğu şayi bulunuyor ve. aşiret fertleri
de bu gayrimenkullerden başkasına sahip bulunmıyorlarsa
aidiyet, tahkikat üzerine, o yerin İdare heyeti kararile hallolunur; İdare heyetlerinin valilerce tasdik edilen bu kararı kafidir.
C : B u Kanunun neşrinden önce aşiretlere reislik, beylik,
ağahk, şeyhlik yapmış olanları ve yapmak istiyenleri ve sınırlar boyunda oturmasında emniyet ve asayiş bakımından mahzur bulunanları, ailelerile birlikte, münasip yerlere naklettirip
yerleştirmeğe İcra Vekilleri Heyeti kararile, Dahiliye Vekili
salahiyetlidir.
Ç : Türk tebaasından olupta Türk kültürüne bağlı bulunmıyan aşiretler fertlerinin dağınık olarak 2 numaralı mıntakalara, Türk tabiiyetli ve Türk kültürlü göçebe aşiretler fertlerini
sıhhat ve yaşama şartları elverişli yerlere nakledip yerleştirmeğe;
Türk tebaası olmıyan ve Türk kültürüne bağlı bulunmıyan göçebe aşiretler fertlerini icaba göre Türkiye dışarısına çıkarmağa
Dahiliye Vekil i salahiyetlidir.
Madde 11 — A : An a dili Türkçe olmıyanlardan toplu
olmak üzere yeniden köy ve mahalle, işçi ve sanatçı kümesi
kurulması veya bu gibi kimselerin bir köyü, bir mahalleyi, bir
işi veya bir sanati kendi soydaşlarına inhisar ettirmeleri
pasaktır.
B : Türk kültürüne bağlı olmıyanlar veya Türk kültürüne
bağlı olupta Türkçeden başka dil konuşanlar hakkında harsî,
askerî, siyasî, içtimaî ve inzibatî sebeplerle, İcra Vekilleri He
yeti kararile, Dahiliye Vekil i lüzumlu görülen tedbirleri almağa
mecburdur. Toptan olmamak şartile başka yerlere nakil ve
vatandaşlıktan iskat etmek de bu tedbirler içindedir.
C : Kasabalarda ve şehirlerde yerleşen ecnebilerin tutarı
belediye sınırı içindeki bütün nüfus tutarının yüzde onunu geçemez ve ayrı mahalle kuramazlar.
Fasıl : III
İskân
Madde 12 — 1 numaralı mıntakalara:
A : Yeniden hiç bir aşiretin veya göçebenin sokulmasına,
Türk kültürüne bağlı olmıyan hiç bir ferdin yeniden yerleşmesine ve bu mıntakaların eski yerlilerinden olsa bile Türk
kültürüne bağlı olmıyan hiç bir kimsenin avdet etmesine izin
verilemez.
B : Bu mıntakalarda soyca Türk olup dilini unutmuş veya
ihmal etmiş bulunan köyler ve aşiretler efradı, ahalisi Türk
kültürüne bağlı köyler ile nahiye, kaza ve vilâyet merkezleri
civarına yerleştirilirler.
C : Bu mıntakalarda, 1914 den önce, yerleşip ana dili
Türkçe olan ve umumî veya millî savaşta mıntaka dışarısındaki
vilâyetlere gelmiş ve bu kanunun mer’iyetine kadar hiç bir
iskân yardımı görmemiş bulunanların eski yurtlarına gelmeleri
ve yerleşmeleri temin olunur.
Ç : Dışarıdan gelecek Türk kültürlü muhacirler, iklim ve
yaşayış şartlarına uygunluğu göz önünde tutularak, bu mıntakalara alınıp yerleştirilirler.
D : 3 numaralı mıntakalar halkından veya 1 numaralı mıntakalar dışında yerleşmiş olanlardan Türk kültürlü vatandaşlar,
ailelerile birlikte, iklim ve yaşayış şartlarına uygun olmak üzere,
1 numaralı mıntakalara alınıp iskân edilirler.
E : 1 uumaralı mıntakalar haricindeki vilâyetler ahalisinden
bu mıntakalara, ailelerile birlikte, gelip yerleşmek istiyen Türk
ırk ve kültürlü asker ve mülkiye mütekaitleri, yine bu vilâyetler halkından ve Türk ırkından olduğu halde bu mıntakalarda askerlik etmiş olup terhislerinde ailelerini getirerek ve
bekâr olanlar da evlenerek, yerleşmek istiyenler, 17 nci maddeye göre, iskân edilirler.
Madde 13 — 2 numaralı mıntakada:
1 – Aşağıda yazılanlar Dahiliye Vekilliğinin münasip göreceği yerlerde iskân edilirler:
A : Dışarıdan gelen muhacirler ve mülteciler;
B : Bu mıntakadaki aşiretler;
C : 1 ve 3 numaralı mıntakalardan naklolunanlar;
Ç : 1 ve 3 numaralı mıntakalar halkından olup bu mıntakalarda askerliğini bitirmiş olanlardan evlenerek kalmak istiyenler;
D : 1 numaralı mıntakalarda Türk ırkından olmıyanlardan
bu mıntakaya gelip yerleşmek istiyenler.
2 – Aşağıda yazılanlar, İcra Vekilleri Heyeti kararile, nakil
ve iskân edilebilirler:
A : Topraksız veya az topraklı çiftçiler;
B : Heyelan ve seylâp gibi afete uğrıyan kimseler;
C : Verimsiz veya azmaklık ve bataklık veya tehlikeli veya
askerlikçe yasak topraklardaki insanlar;
Ç : Harsî, siyasî, idarî, içtimaî, askerî, iktisadî sebeplerle nakline lüzum görülenler.
21 HAZİRAN 1934 (Resmî Gazete) Sayıfa: 4005
3 – Türk ırkından olmıyanların serpiştirme suretile köylere
ve ayrı mahalle veya küme teşkil edemiyecek şekilde kasaba
ve şehirlere iskânları mecburidir.
Madde 14 — Yer, sıhhat, iktisat, kültür, siyaset, askerlik
ve inzibat sebeplerile Hükümetçe iskân ve ikamet yasak edilip
boşaltılması istenilen üç numaralı mıntakalar halkı, iklime, yaşayış şartlarına ve bu kanunda yazılı kayitlere göre 1 veya 2
numaralı mıntakalara nakil ve iskân edilirler.
3 numaralı mıntakalara, İcra Vekilleri Heyeti kararı olmadıkça, hiç kimsenin yeniden iskân ve ikametine izin verilemez.
Madde 15 —
1 – Devlet kara ve deniz nakil vasıtaları muhacirleri, mültecileri, gümrükten muaf bütün eşyalarını ve hayvanlarını, Hükümetçe naklolunanları ve eşya ve hayvanlarını yerleşecekleri yere, yerleşecekleri yer yolları üzerinde değilse en yakın istasiyon
veya limana kadar parasız naklederler.
İmtiyazlı nakliye ve tahmil ve tahliye şirketleri bu kimseler
ve eşyaları ve hayvanları hakkında asgarî tarifelerini tatbika
mecburdurlar.
2-8 , 9, 10, 11, 12, 13 ve 14 üncü maddelerde yazılı dahilde bir yerden diğer yere naklolunanîardan ve dışarıdan kendi kendine gelen muhacir ve mültecilerden ihtiyaçlı olanlar:
A : İskâna tâbi tutulurlar,
B : Kendilerinin, zat, ev, sanat ve ticaret eşyalarının, alât
ve edevatının, yiyeceklerinin, tohumluklarının, koşum ve damızlık hayvanlarının ve gümrükten muaf bütün eşyalarının kalktıkları yerden veya sınırdan yerleşecekleri yere kadar nakliye
masrafları Hükümetçe verilir.
C : Bunların kaldırıldıkları veya sınırlarımızdan içeriye girdikleri günden iskân edildikleri güne kadar geçen zaman zarfında ve iskânlarından itibaren bir yıl içinde yatacakları, yiyecekleri, yakacakları ve tedavileri Hükümetçe meccanen temin
olunur.
C : Bunlardan çok fakir olanlarına, bir defalık, giyecek de
Hükümetçe verilebilir.
3 – Hükümetçe naklolunanîardan ve kendi kendine gelen
muhacir ve mültecilerden ihtiyaçsız olanlara ve serbest iskân
istiyen bütün muhacir ve mültecilere Hükümetçe masraf yapılamaz. Anca k imkân olan yerlerde bunlara toprak, ev yeri,
bağ ve meyvelik yeri verilir.
Masrafları kendi taraflarından ödenmek şartile, nakil vasıtaları, yatacak yer, yiyecek, içecek ve yakacak Hükümetçe temin
ve tanzim olunabilir.
4 – Hükümet kararile getirilen muhacirlerden ihtiyaçlı ihtiyaçsız aranmıyarak hepsi için bu maddenin ikinci bendi tamamen tatbik olunur ve kalktıkları yerden sınırlarımıza kadar
ikinci bendin (B) fıkrasındaki bütün nakliye, yatacak yer, yiyecek, yakacak ve tedavi masrafları Hükümet tarafından verilir.
5 – İskân yerlerini bırakarak serbest iskân istiyenlere,
verilmiş olan yapılar ve topraklar ve yapılan masraflar peşin
olarak geri alınmak şartile, Dahiliye Vekilliğince serbest iskâna
izin verilebilir.
6 – Ihtiyaçlılan ve ihtiyaçsızları ayırmağa yarayan bir
“ihtiyaç derece cetveli. Dahiliye Vekilliğince yapılır.
Madde 16 — A : Karı ve koca bir aile olarak iskân edilir:
B : Evlenmemiş çocuklar, çocuksuz erkek ve kadın dullar,
ana ve baba ile veya bunlardan sağ olanı ile birlikte iskân
görürler;
C : Anasız ve babasız torunlar dede ve büyük analarile
veya bunlardan sağ olanile birlikte iskân edilirler. Ancak torunların hisseleri tapuda kendi adlarına yazılır;
Ç : Anasız ve babasız çocuklar birlikte bulunduğu ve
yaşadığı kan, civar ve sihri hısımlarile birlikte yerleştirilirler.
Bunların da hisseleri tapuda kendi adlarına yazılır.
D : Anasız ve babasız çocuklar, kan ve civar veya sıhrî
hısımlarından biri, yoksa kendi başlarına iskân görürler. Bunların küçüklerine ayrıca vasi tayin ettirilir.
E : Evli çocuklar ve evli torunlar, başlı başına bir aile
olarak iskân görürler;
F : (C) fıkrasındaki torunların, (Ç) ve (D) fıkralarındaki
çocukların, üvey çocukların ve evlâtlıkların hisseleri evleninceye kadar hiç bir suretle satılamaz, bağışlanamaz ve haczolunamaz;
G : Türk muhacir ve mülteciler hısım ve akrabalarının
bulundukları yerde iskân olunurlar.
Madde 17 — İskân bir aileye, nüfus ve ihtiyacına göre
oturacak ev veya ev yeri, sanatkârlara ve tüccarlara ayrıca
geçim getirecek dükkân veya mağaza yahut bu gibi yapı veya
yeri ve mütedavil sermaye; çifçilere de ayrıca kâfi toprakla
çift hayvanı, alât ve edevatı, tohumluk, ahır ve samanlık veya
yeri vermekle yapılır.
Köylerde, kasabalarda sanatkârlara dükkândan ayrı yarım
istihkak miktarı toprak da verilir.
İskân derecesini gösteren (Toprak tevzi cetveli) ilişiktir.
Madde 18 — İskânda Hükümetçe verilen talimata göre
yapı yapılması için malzeme veya para verilebilir. Yapı yapmakta kendileri de çalıştırılabilir.
İskân için Devlet ormanlarından parasız kereste vermek
ve bu yapıları yapmada asker, Devlet memur ve müstahdemlerini ve vasıtalarını kullanmak caizdir.
Madde 19 — Yeniden kurulan veya canlandırılan köylere,
orta malı olarak mevcut nüfusun ortak ihtiyacına yetişen
mektep, cami, köy odası, karakol, pazar, harman ve mezarlık
yerleri, otlak, suvat, orman kanunu hükümleri içinde baltalık
ve başka ortak ihtiyaçlara lâzım yerler parasız bırakılır.
Mektep odası, çeşme, su yolları, kuyu, sarniç ve sulama
tertibatı da Hükümetçe yapılabilir veya tamir edilebilir. Bu
işlerde buraya yerleştirilenleri işletmeğe Hükümet salahiyetlidir.
Madde 20 — 1 numaralı mıntakalara iskân edilenlere, değeri peşin verilmek üzere iskân derecesinin iki katı, 1914 veya
daha önceki yılların tapu ve yoksa vergi kıymetleri üzerinden,
toprak verilir.
Verg i veya tapu kıymeti olmıyanları, emsaline bakılarak,
o yerin İdare heyetinin takdir edeceği kıymet üzerinden vermek
caizdir.
Madde 21 — İskân edilen muhacir, mülteci, göçebe ve
naklolunan çiftçilere ve sanatkârlara aşağıda yazılı topraklardan dağıtılır.
A : Menşei ve nevi ne olursa olsun bütün millî topraklardan;
B : Şehirlerin, kasabaların, köylerin sınırları içinde bulunan
mer’a, baltalık ve fundalık gibi orta malı olup Hükümetçe ihtiyaçtan fazla görülen topraklardan;
C : Şehirlerin, kasabaların, köylerin sınırları dışında kalan
ve orman olmıyan boş yerlerden;
Ç : Devletçe görülecek lüzum ve zaruret üzerine bazı
ormanlarda, icra Vekilleri Heyeti kararile, muvafık görülen
yerlerden;
D : Hükümetçe satın alınacak veya istimlâk olunacak çiftlikler ve topraklardan;
Madde 22 — Muhacirlerin, mültecilerin, göçebelerin ve
naklolunanların yerleştirilmelerine ayrılan veya bunlara verilen
yapılar ve topraklar kimin işgali altında olursa olsun vali veya
Sayıfa: 4006 (Resmî Gazete) 21 HAZİRAN 1934
kaymakamın yazılı emrile zabıtaca boşaltılır ve kendilerine
teslim olunur. Bunlara vuku bulacak tecavüzlerde de vali ve
kaymakamlar zabıta marifetile tahliyeye salahiyetlidirler.
Madde 23 — Bu kanun hükümlerine göre muhacirlere,
mültecilere, göçebelere, naklolunanlara ve yerlilere dağıtılan
yapı ve toprakların temlikine vali ve kaymakamlar salahiyetlidirler. Dağıtış defter veya kararlarının altı vali veya kaymakamlarca tasdik edilmesi, temliktir. Tasdikli defterlerdeki veya
kararlardaki miktarlar muteberdir.
Madde 24 — Muhacirleri ve mültecileri ve naklolunanları
kendilerine ev yapıncıya veya Hükümetçe yaptırılıncıya kadar
yerleşecekleri yerde veya civarda mevcut Hükümete veya
halka ait münasip binalarda barındırmak ve bu binaları vali
veya kaymakamın yazılı emrile zabıtaca hemen boşaltmak caizdir. Ancak bu boşaltmanın ev ve bina sahiplerinin yaşamalarını ve barınmalarını imkânsız kılacak yolda olmaması ve bir
yıldan fazla sürmemesi şarttır.
Bu yolda binası boşaltılanlara Hükümetçe münasip kira
verilir. Muhacirlerin, mültecilerin ve naklolunanların geçtikleri
yerlerde muvakkat konaklamak üzere bir haftadan fazla bir
müddet için bina boşaltılmasına izin verilemez. Bu maddenin
hükümlerini tatbik için Dahiliye Vekilliğince talimat yapılır.
Madde 25 — Muhacirlerin, mültecilerin, naklolunanların ve
göçebelerin yurtlandırdıklarından başlıyarak iki yıl içinde,
görülecek hakikî lüzum üzerine, ayni mıntakalarda iskân yerlerini değiştirmeğe ve düzeltmeğe Dahiliye Vekili salahiyetlidir.
Fasıl : IV
Mecburiyetler, tasfiye ve istihkak mazbataları
Madde 26 — 3 numaralı mıntakalardan mecburi nakledilenler menkul mallarını birlikte götürebilirler. Bunların bıraktıkları gayrimenkullerin mülkiyeti tam olarak Devlete geçer. Tasarruf vesikasına bağlı olanlarının sahiplerine 1914 veya daha
önceki yıllar vergi, yoksa tapu değerlerinin dört katı üzerinden,
tapu ve vergi değerleri olmıyanlann emsalinin vergi veya
tapu değerlerine bakarak o yerin İdare heyetince takdir edilecek
değer üzerinden birer ” istihkak mazbatası „ verilir.
Madde 27 — Bu kanun hükümlerine göre Hükümetçe naklettirilenler veya isteklerile göç edenler bir yıl içinde eski yerlerindeki menkul ve gayrimenkul mallarını tasfiye etmeğe
mecburdurlar. Bu müddet içinde tasfiye etmiyenlerin menkul
ve gayrimenkul malları Devletçe tasfiye olunur. Bunlardan
istiyenler 26 ncı maddeye göre gayrimenkullerine karşılık
Hükümetten istihkak mazbatası alabilirler. Bu takdirde bu
gayrimenkullerin mülkiyeti tam olarak Devlete geçer.
Madde 28 — İstihkak mazbataları önce sahiplerine gittikleri yerde iskân için verilen menkul ve gayrimenkul mallara
mahsup edilir. Bakiyeleri yerleştikleri vilâyet içinde Hazinenin
mülk ve toprak artırmalarında nakit olarak kabul olunur. Şu
kadar var ki bir aileye istihkak mazbatası karşılığı olarak
iskân haddinin iki katından fazla toorak verilemez.
İstihkak mazbataları, sahiplerinin adlarına yazılı olup ancak
noterlikler vasıtasılc başkalarına ciro edilebilir.
Bunların mirasçılarına intfcalı umumî hükümlere bağlıdır
Madde 29 — A : Hükümetçe iskân edilen muhacirler,
mülteciler, göçebeler ve 1 numaralı mıntakada Hükümetçe
yerleştirilen kimseler yerleştirildikleri yerde en az on yıl oturmağa mecburdurlar Bunlar Dahiliye Vekilliğinin izni olmadıkça
başka yerlerde yurt tutamazlar. Başka yerlere izinsiz gidip
yurt tutanlar ve tutmak istiyenler yerleştirildikleri yere döndürülürler.
B: 1 ve 3 numaralı mıntakalardan 2 numaralı mıntakaya
naklolunan ve 2 numaralı mıntakada 9, 10 ve 11 inci maddelere göre bir yerden başka yere nakledilenler on yıl sonra
dahi, İcra Vekilleri Heyeti kararı olmadıkça, başka yerlere
gidip yurt tutamazlar.
Madde 30 — 1 ve 2 numaralı mıntakalara yerleşenlere
borçlu ve borçsuz iskân yolile verilen gayrimenkuller on yıl
müddetle hiç bir suretle satılamaz, bağışlanamaz, terhin edilemez, haczolunamaz. Tapularına o yolda kayit düşürülür.
Hükümetin iznile Ziraat Bankasına terhin caizdir.
Fasıl: V
Muafiyetler
1 — Gümrük muafiyeti
Madde 31 — Bu kanunun hükümlerine göre alınan muhacirlerle dışarıdan gelen mülteci ve aşiret fertlerinin birlikte
getirdikleri aşağıda gösterilen kendi eşyaları, malları ve hayvanları gümrük resmile, bir defaya mahsus olmak üzere sair
bütün teklif ve resimlerden muaftır.
1 – Bir aile için :
A : Zat ve ev eşyası kamilen.
B: Meslek ve meşgale eşyası aşağıdaki kayitlerle:
Çiftçi ise: Çift hayvanları, arabaları, araba ve koşum
takımları, çiftçiliğe mahsus her türlü alât ve edevat ve makineleri, damızlık hayvanları, tohumluk ve yiyecek zahireleri ve
aşlıkları kamilen ve ötedenberi besledikleri büyük ve küçük
hayvanlarla ziraî mahsullerinden değeri altı bin liraya kadar
olan miktarı.
Sanatkâr ise: Her türlü sanat alât ve edevatı ve makineleri, söküp getirecekleri fabrikaları, alât ve edevatı kamilen ve
fabrikalar masnuatından ve iptidaî maddelerinden değeri altı
bin liraya kadar olan miktarları (trikotaj fabrikası makineleri
ve kauçuk sanatları mamulâtından olan ayak kabılan hariçtir.
Ancak zata mahsus ve kullanılmış küçük trikotaj makineleri
muafiyetten istifade eder.)
Tüccardan ise: Ötedenberi satagelmekte oldukları ticaret
mallarından değeri (12 000) liraya kadar olan miktarı (şeker,
benzin, petrol, koza, ipek ve ipekliler ve inhisara tâbi maddelerle trikotaj makineleri ve kauçuk sanayii masnuatından
olan ayakkabıları hariçtir.)
2 – Bir cemaat için (bir köy ve mahalle veya cemaate ait
kullanılmış eşya):
A : Bütün mektep eşyası;
B : Bütün cami eşyası;
C : Vakıflara ait eşya ve mahsuller;
Ç : Köy ve mahalle odası eşyası, hatıralar ve cemaate
yadigâr eşya;
D : Köyün ve mahallenin orta malı olan boğalar, aygırlar,
tekeler, koçlar ve damızlık bütün hayvanlar;
E : Köy veya mahallenin harman, orak makinesi ve traktör gibi ortak ziraî makine ve aletleri, köy değirmeni ve un
fabrikası gibi müşterek sanat fabrika ve makineleri.
Madde 32 — Muhacirler ve mülteciler 31 inci madde haricinde menkul ve gayrimenkul mallarının bedeli veya ellerinde
bulunan nakitleri karşılığı Türkiyede yapacakları sanat veya
ticaret veya ziraat eşyası getirebilirler. Bu yolda getirilecek
eşya gümrük ve sair resimlere tâbidir. Ancak bu eşyanın şeker,
benzin, petrol, koza, ipek ve ipeklilerden ve Türkiyede inhisara
bağlı maddelerle trikotaj makineleri ve kauçuk sanayii mahsullerinden olan ayakkabılardan olmaması şarttır.
Madde 33 — Hükümetçe memleket iktisadiyatını korumak
üzere alman ve alınacak olan tedbirler 31 inci ve 32 nci mad-
21 HAZİRAN 1934 (Resmî Gazete) Sayıfa: 4007
delere göre hariçten getirilebilecek eşya hakkında tatbik .
edilmez.
Madde 34 — 31 ve 32 nci maddelerdeki muafiyetleri kazanabilmek, Türk vatandaşlığına girmek için beyanname verip
karşılığında bir kâğıt almağa ve getirilen malların, muhacirlerin
ve mültecilerin kendi malları olmasına vabestedir.
Sınırlarda belli kapılardan başka yollardan girmeğe mecbur
kalmış olan muhacirler ve mülteciler getirecekleri mallar için
bir beyanname verirler; aksi sabit oluncıya kadar bu beyannameler muafiyet için muteber olur. Kapılardan gelecek muhacirlerin ve mültecilerin nizamnamesinde şekil ve mahiyetleri
gösterilecek: bir vesika göstermeleri yahut yalnız veya toplu
bir beyanname vermeleri kâfidir.
Türk vatandaşlığına girmekten vaz geçen veya giremiyen
veya getirdikleri malların kendi malları olmadığı anlaşılanlardan .
31 inci maddeye göre affedilmiş olan teklif ve resimler tam
olarak tahsil olunur. 32 nci maddeye göre geçirilmiş eşya için
bu teklif ve resimler iki kat alınır.
Muhacirlere ve mültecilere ait olmadığı halde bu kanunun
hükümlerinden istifade edilerek geçirilecek gerek eşya ve hayvanlar ve gerek sahipleri 1918 numaralı kaçakçılık kanunu
hükümlerine tâbi tutulur.
Madde 35 — Muhacirlerin ve mültecilerin gümrüksüz olarak sokacakları malların değeri gümrükten geçtiği yerin piyasasındaki toptan fiata göre tayin olunur.
2 – Vergi ve resim muafiyeti
Madde 36 — A : hariçten gelecek muhacirlerle mültecilere
pasaport vize ve eşya vesikası pulsuz, parasız verilir.
B : Muhacirlerin, mültecilerin verecekleri veya kendilerine
verilecek beyanname, vesika ve sair evrak her türlü damga
ve pul resminden muaftır.
Madde 37 — Muhacirler, mülteciler, 12 nci maddeye göre
1 numaralı mıntakada iskân edilenler, bir yerde yurtlandırılan
göçebeler ve bir mıntakadan öteki mmtakaya Hükümetçe
naklolunup iskân edilenler aşağıdaki muafiyetlerden istifade
ederler:
1 – Vergi muafiyeti:
A : (1) numaralı mıntakaya iskân edilenler yerleştirildikleri
yıl sonundan başlıyarak, beş yıl ve 2 numaralı mıntakada yerleştirilenler, yurtlandırıldıkları yıldan başlıyarak üç yıl toprak,
yapı, kazanç ve yol vergilerinden muaf tutulurlar. Yeni yapılar
bina vergisi kanunu muafiyetlerine tâbidir.
B : Bu kanun hükümlerine göre Hükümetçe temlik edilin
toprak ve yapılardan bu temlik dolayısile veraset ve intikal
vergisi ve ferağ harcı ve resmi alınmaz.
C : Noterlerce yapılacak borçlanma senetleri pula ve harç
ve ücrete tâbi değildir.
2 – Tapu muafiyeti:
Bu kanuna göre gerek parasız ve gerek borçlu ve gerek
peşin paralı olarak verilen bütün yapı ve topraklar harçsız,
pulsuz tapuya bağlanarak senedi verilir. Temlik ve teffiz,
kıymet takdiri, borçlanma ve ipotek konup kaldırma muameleleri hiç bir harca, masrafa ve pula tâbi tutulamaz.
3 – Askerlik muafiyeti
Madde 38 — A : Muhacirlerin askerlik çağlarının başlangıcı geldikleri yılda nüfus kütüklerine geçen yaşlarına ve bu
esasa göre hesap olunur. Nüfus doğum kâğıtlarında doğumlarının ay ve günü yazılı olmıyanların doğum günleri yılın temmuzunun birinci günü sayılır.
B : Geldikleri yıl ikinci kânunun birinde 22 yaşını bitirmiş olanlar muvazzaf hizmete tâbi tutulmayıp yaşıtları efrat
arasına ihtiyata geçirilirler. Bu gibilerin, her ne sebeple olursa
olsun, nüfus kütüğüne yazılmalarının gecikmiş olması, geldikleri
zaman ve yaşlarına göre başlıyacak olan askerlik çağlarını
geciktirmez. Bunlar, nüfus kütüğüne yazıldıkları tarihten başlıyarak iki yıl geçmedikçe talim, manevra ve başka iş için
silâh altına çağrılmazlar.
Geldikleri yıl ikinci kânunun birinde 22 yaşını bitirmemiş
olanlar muvazzaf hizmetini yapmağa mecbur tutulurlar. Anca k
bunlardan geldikleri tarihte (16 : 22 dahil ) yaşında olupta
Hükümetçe iskân edilenlerin ve Hükümetin gösterdiği yerde yurt
tutanların muvazzaflık hizmetleri, nüfus kütüğüne kaydolundukları tarihten başlıyarak, iki yıl geciktirilirler: bu hizmetleri
en yakın piyade kıt’alarında yaptırılmak üzere altı aya indirilir.
Hükümetçe iskan edilmiyenler veya Hükümetin gösterdiği
yerde yurt tutmak istemiyenler yalnız ik i yıllık geciktirme
hakkından istifade ederler.
C : Memleketlerindeki tahsilleri ihtiyat zabiti yetişecek
derecede olupta, geldikleri tarihte, 22 yaşını bitirmiş olanlarla
memleketlerinde askerlik yapmış ve fakat 22 yaşını bitirmemiş
bulunanlardan ihtiyat zabiti olmak istiyenler ve geldikleri tarihte,
22 yaşını bitirmemiş ve memleketlerinde askerlik etmemiş
olanlar iki yıl geciktirme hizmetinden sonra 1076 numaralı
kanun hükümlerine tâbi tutulurlar.
Ç : Muhacirler arasında önce tâbi oldukları Hükümet ordusunda ihtiyat veya muvazzaf zabit olanlardan lâzım olan
evsafı taşıyanlar, staja tâbi tutularak, ihtiyat zabitliğine geçirilirler.
D : Umumî seferberlikte muafiyet yoktur. Ancak nüfus
kütüğüne kaydolundukları tarihten başlıyarak üç ay geçmemiş
olanların silâh altına alınmaları üç ayın sonuna bırakılır.
E : Bir yıl içinde nüfus kütüğüne kayitlerini yaptırmıyanlar
yukarıdaki muafiyetten istifade edemezler.
F : Eski memleketlerinde askerlik ettiklerini veya bunun
yerine bedel verdiklerini tevsik edenler tekrar muvazzaf hizmete tâbi tutulmayıp yaşıtları yerli efrat ile ihtiyata geçirilirler.
G : Türkiye içinde bir iskân mıntakasmdan diğer bir iskân
mıntakasına Hükümetçe naklolunarak yerleştirilen vatandaşlardan
muvazzaf hizmete tâbi olupta bunu henüz yapmamış olanların
bu hizmetleri, yerleşecekleri yere vardıkları tarihten başiıyarak,
i ki yıl geciktirilir ve en yakın piyade kıt’alarında yaptırılmak
üzere altı aya indirilir.
H : Kanunen muhacir tanınmıyan mülteciler ve ecnebilerden Türk vatandaşlığına girenler, vatandaşlığa alındıkları
tarihte hangi yaşta iseler o yaştaki yerli efrat gibi askerliklerini yaparlar.
Fasıl : VI
Malî hükümler
Madde 39 — 1: 1 ve 2 numaralı mıntakalarda 12 ve 13 üncü
maddelere mutabık olarak Hükümetçe iskân edilmiş veya edilecek muhacirlere, mültecilere, göçebelere ve naklolunanlara
885 numaralı kanun hükümlerine göre verilmiş veya bu kanun
hükümlerine göre verilecek olan iskân haddi dahilindeki mütedavil sermaye, sanat ve ziraat alât ve edevatı, hayvanlar,
koşum ve araba takımları, tohumluklar ve 1 numaralı mıntakalardakilere iskân haddi içinde verilmiş veya verilecek toprak
ve yapılar parasızdır. Bunlardan önce borçlanmış olanlardan
tahsil edilmiyen taksitler tahsil olunmaz ve tahsil edilenler de
geri verilmez.
Tevzi cetvelinin üçüncü bendine göre verilen topraklar da
parasızdır.
II: 2 numaralı mıntakada 885 numaralı kanun hükümlerine
I göre iskân edilmiş veya bu kanun hükümlerine göre iskân
Sayıfa: 4008 (Resmî Gazete) 21 HAZİRAN 1934
edilecek muhacirlere, mültecilere, göçebelere ve naklolunanlara
verilmiş veya verilecek yapılar ve topraklar borçlanmağa
tâbidir.
Borçlanma muameleleri Dahiliye; tahsilat, Tahsili Emval
kanununa göre, Maliye Vekâletince yaptırılır.
III: Borçlanma: İskânın sekizinci yılının eylülünden başlamak ve yirmi yılda ve kırk müsavi taksitte ödenmek üzere
yapılır. Borç yirmi sekizinci yıl sonunda tamamen tahsil
edilmiş olur.
Peşin verenlerin borçlarının yarısı affolunur.
Bu kanundan önce iskân edilmiş olan muhacirlere, mültecilere, nakledilenlere ve göçebelere borçla iskân haddi içinde
verilmiş olan topraklar ve yapıların bedeli iskân edildikleri tarihten sonra sekizinci yılın eylülünden başlamak üzere yirmi yılda
kırk müsavi taksitte tahsil olunur.
Madde 40 — İskân ameliyat ve inşaatı için, her yılın
tahakkuk edecek miktarı o yıl bütçesinden verilmek üzere,
gelecek yıllara sari taahhütler yapmağa Hükümet salahiyetlidir,
Madde 41 — Her yıl, Dahiliye Vekâleti bütçesine ayrı bir
fasıl halinde, bu kanunda yazılan işleri görmeğe kâfi miktarda
tahsisat konulur.
Fasıl : VII
iskân komisyonu
Madde 42 — Dahiliye Vekilliğinde Vekilin veya tevkil edeceği zatın reisliği altında Dahiliye, Millî Müdafaa, Hariciye,
Maliye, Maarif, İktisat, Ziraat, Sıhhat ve İçtimaî Muavenet Vekilliklerince ve Ziraat Bankasınca seçilecek zatlardan ve vukuf
ve ihtisaslarından istifade edilmek üzere Dahiliye Vekâletince
hariçten alınacak en çok üç zattan müteşekkil merkezî iskân
komisyonu bulunur.
Merkezî iskân komisyonu başlıca Türkiyeye gelecek muhacirlerin veya Türkiyede naklolunacak vatandaşların iktisadî,
içtimaî, sıhhî vasıflara ve şartlara göre mürettep yerlerini tetkik
etmek, 1 ve 2 numaralı iskân mıntakaları ve programları hakkında tetkiklerde bulunmak, iskâna yarıyacak toprak ve yapıları araştırıp bulmak, muhacirlerin sevk şartlarını mütalea eylemek, iskân tahsisatının sarf yerleri hakkında mütaleada
bulunmak, hariçten ve dahilden yeni yurtlarına yerleşecek
olanların şevkleri ve müstahsil hale girinciye kadar bakımlarile
alâkadar olan Devlet daireleri şubelerinin muzaheretlerini ve
çalışma birliğini yapmağa yarıyan tedbirleri düşünmek gibi
vazifelerle mükelleftir. Kararları istişarî mahiyeti haizdir.
Merkez iskân komisyonunun çalışma tarzı Dahiliye Vekâletince tanzim ve İcra Vekilleri Heyeti tarafından tasdik edilecek bir talimatname ile tesbit olunur.
Fasıl : VIII
Icraî hükümler
Madde 43 — Muhacirlere, mültecilere, göçebelere ve naklolunanlara, yerleşecekleri kazaya eriştikleri günden başlıyarak
en çok üç ay içinde istihkakları olan eldeki yapıların veya
yerlerin ve toprakların tam olarak dağıtılıp teslim ve tevzi
defterlerinin tapuya tevdi edilmiş ve tapuca da tescilleri yapılarak tapuları kendilerine verilmiş olması mecburidir. Çok miktarda birden toplu muhacir gelen kazalarda Dahiliye Vekili
bu müddeti altı ay daha uzatabilir.
Tahsisat verilen yerlerde istihsal vasıtalarının veya bedellerinin tam olarak veya tahsisat miktarına göre kısmen üç ay
içinde verilmiş bulunması mecburidir.
Muhacirlere ve naklolunanlara yapılacak yapıların veya
yapı yardımlarının yurt yerine vasıl olduklarından itibaren bir
yıl ve göçebelere üç yıl içinde yapılması mecburidir.
Zarurî hallerde idarei hususiyelerden, belediyelerden, köy
sandıklarından ve imeci suretile halktan yardımlar temin
olunabilir.
Bütün Hükümet memurları her şeyden önce bu madde
hükümlerini yapmağa mecburdurlar.
Madde 44 — Muhacirlerin, mültecilerin, göçebelerin ve
naklolunanların iskân edilmesinden, istihkaklarının eksiksiz olarak vaktinde dağıtılıp teslim olunmasından ve müstahsil hale
getirilmesinden vali ve kaymakamlar mesuldürler.
Vilâyet ve kazada iskân teşkilâtı varsa, bunlar vali ve
kaymakamın emrinde bu işleri görürler. İskân teşkilâtı olmıyan
veya olupta yetmiyen yerlerde vali ve kaymakamlar kendi
vilâyet ve kazaları Devlet, idarei hususiye ve belediye memurlarından münasip gördüklerini muhacirleri, mültecileri, göçebeleri ve naklolunanlan yerleştirmek, bunlara verilecek yerleri
ölçmek ve dağıtmak ve inşaata bakmak gibi muhacir ve iskân
ve nakil işlerine memur etmeğe salahiyetlidirler. Bu memurlar
her şeyden önce bu işleri yapmağa mecburdurlar.
Madde 45 — Valiler, kaymakamlar bu kanun hükümlerini,
İcra Vekilleri Heyetince veya Dahiliye Vekilliğince verilecek
talimat ve emirleri dikkat ve ehemmiyetle tatbik ve takip etmeğe, nahiye müdürleri, emniyet memurları ve jandarma bu
emir ve talimatlara istinaden vali ve kaymakamlardan verilecek emirleri dikkat ve ehemmiyetle ve azamî süratle yapmağa
mecburdurlar.
Yapmıyan veya yapamıyan veya yaptıramıyan veya bunda
dikkatsizlik ve gevşeklik gösterenler vazifeden çıkarılırlar.
Madde 46 — 43, 44 ve 45 inci maddelerdeki mecburiyetleri yapmıyan, bu maddelere muhalif hareket eden ve iskân
işlerinde gevşeklik gösteren memurlar hakkında kaymakamlar
onbeş günlüğe ve valiler bir aylığa kadar para cezası kesmeğe salahiyetlidirler.
Madde 47 — Umumî müfettişlik teşkilâtı olan mıntakalarda umumî müfettişler muhacirlerin, mültecilerin, naklolunanların
ve göçebelerin muayyen müddetlerde iskân ettirilip müstahsil
hale gelmelerinden birinci derecede mesuldürler.
Fasıl : IX
Müteferrik hükümler
Madde 48 — 18 teşrinievvel 1912 tarihinden bu kanunun
neşri tarihine kadar Trakyada iskân edilip tapusu verilmiş olan
gayrimenkul sahiplerinden boş kalmış yerlere yeniden Hükümetçe iskân edilmiş olanlar namına tapu senedi verilir ve bunların eski kayitleri terkin olunur.
Bu gayrimenkullerin sahipleri zuhur eder ve başka bir yere iskân edilmediği de anlaşılırsa kendilerine yeni muhacir gibi
toprak ve yapı verilir.
Madde 49 — Bu kanunun icra sureti nizamname ve talimatnamelerle tayin olunur. Muhacirlerin, mültecilerin ve bu kanun
hükümlerine göre 1 veya 2 numaralı mıntakalardan naklolunup
yerleştirilenlerin bu kanundaki muafiyetlerden istifade etmek
üzere ne yolda hareket edecekleri bu nizamnamelerde gösterilir.
Madde 50 — 31 mayıs 1926 tarih ve 885 numaralı, 3-IV-1933
tarih ve 2263 numaralı, mahalli iskânlarını bilâmezuniyet tebdil
eden muhacir ve mültecilerle aşair hakkında 28 ikinci teşrin 1341
tarih ve 675 numaralı kanunlar, 22-III-1934 tarih ve 2396 numaralı muhacir ve mültecilerin gümrük muafiyeti hakkındaki
kanunun muvakkat maddesinden maadaki maddeleri, 2 haziran
1929 tarih ve 1507 numaralı askerlik mükellefiyeti kanununun
12 HAZİRAN 1934 (Resmî Gazete) Sayıfa: 4009
muaddel ikinci maddesinin bu kanunun 38 inci maddesine mugayir hükümleri ve bu kanuna muvafık olmıyan bütün hükümler kaldırılmıştır.
Madde 51 — Bu kanun neşri tarihinden muteberdir.
Madde 52 — Bu kanunun hükümlerini icraya İcra Vekilleri
Heyeti memurdur.
17 inci maddeye ilişik (toprak tevzi cetveli)
I – Ziraat topraklarında :
A : İki nüfuslu bir aileye :
En az dekar En çok dekar
30 45 İyi topraklardan
45 60 Orta
60 90 Aşağı
B : İkiden fazla her nüfus için aşağıdaki miktarlar ilâve
olunur:
En az dekar En çok dekar
10 15 İyi topraklardan
15 20 Ort a
20 30 Aşağı „
II – A : İki nüfuslu bir aileye :
Kasaba ve şehir civarlarında sulu bostan yerlerile kürümlü
bağ ve yetişkin ve verimli narenciye bahçesi, zeytinlik, dutluk,
fidanlık ve her nevi meyva bahçelerinden:
En az dekar En çok dekar
6 15
B : İkiden fazla beher nüfus için (2) dekar arttırılır.
III – Bir aileye, yukarıki (1) veya (2) nci bentlerdeki yerlerin
birisinden veya bu hesaplara göre bir nisbet dahilinde her ikisinden toprak verilmekle beraber beher aileye bağ vejneyve –
lik yapmak üzere (2-5) dekar bağ ve meyva yeri verilir. An
cak bu yerler üç yıl içince bağ ve meyvelik yapılmadığı takdirde geri alınır.
İki yıl zarfında verilen bağ ve meyvelik yerlerini imar
edenlere talip olurlarsa yeniden on dekar bağ ve meyvelik yeri verilebilir. Anca k üç yıl içinde imar edemedikleri kısımlar
geri alınır. İstirdat müddeti hastalar için iyi olduklarından ve
küçükler için rüşt yaşına girdiklerinden itibaren hesap olunur.
Bütün yerlilere ve ihtiyaçsız muhacirlere de ayni suretle
bağ yeri ve meyvelik verilebilir.
Bu topraklar, imarı müteakip, müddete bakılmaksızın tapuya bağlanır.
IV – Muhacir ve mültecilerden yüksek mektep mezunlarile
Türkiyeye veya Türk milletine iyi hizmetleri geçtiği Hükümetçe
tasdik olunanlar için birinci ve ikinci ve üçüncü fıkralardaki
miktarlar bir misli ve lise ve bu derecedeki mektep mezunlarına üçte iki ve orta mektep mezunlarına üçte bir fazlasile
verilir.
V – (1) numaralı mıntakaya iskân edilen mütekaitlerin ve
(2) ve (3) numaralı mıntakalardan (1) numaralı mıntakaya naklolunan Türk ırk ve kültürüne mensup olanların yüksek ve lise
veya bu derecedeki mektep ve orta mektep mezunlarına da
hisseleri IV üncü bentteki fazlalarile beraber verilir.
19/6/1934
KARARNAM E
Kararname 84 6
Muhtelif daire ve müesseseler tarafından dışarıdan getirilecek olan ilişik listede yazılı eşya ve malzemenin, İktisat
Vekilliğinin tasdikile kontenjana bakmadan memlekete sokulması; Vekâleti müşarileyhanın 11/6/1934 tarih ve 4310/3/193
sayılı tezkeresi üzerine İcra Vekilleri Heyetince 13/6/1934 de
tasvip ve kabul olunmuştur.
13/6/1934
REISICUMHUR
GAZİ M. KEMAL
Başvekil Adliye Vekili
İSMET Ş.SARAÇOĞLU
Millî Müdafaa Vekili
ZEKAİ
Hariciye Vekili
Dr. T. RÜŞTÜ
Maliye Vekili
FUAT
Maarif Vekili
HİKMET
Dahiliye Vekili
Ş- KAYA
Nafıa Vekili
ALİ
İktisat Vekili
M. CELAL
Gümrük ve İnhisarlar Vekili
ALİ RANA Z.
Sıhhat ve içtimaî Muavenet Vekili
Dr. REFİK
Ziraat Vekili
MUHLİS
Liste
1 — Sümer Bank tarafından tesis edilmekte olan kâğıt ve
karton fabrikası için kliring mukavelesi mevcut memleketlerden
getirilecek olan makineler ile tesisat ve inşaat malzemesi
2 — Kibrit ve Çakmak İnhisarı İdaresi tarafından memleketin bir senelik kibrit ihtiyacını temin için Rusya ve Romanyadan getirilecek olan takriben 3 000 mikâp metre yuvarlak
ağaç kütüğü.
3 — İstanbul Telefon Şirketi tarafından Macaristandan
getirilen takriben 1000 İsviçre frangı değerindeki muhtelif elektrik ve telefon malzemesi.
4 — Ankar a Palas Türk A . Şirketi tarafından çamaşır
makinesi için Fransadan getirilen takriben 2000 frank değerindeki pamuklu keçe.
5 — Çimento fabrikaları tarafından, laboratuarlarda çimento numarasının ve evsafının tesbiti için kliring mukavelesi
mevcut memleketlerden getirilecek olan, tarifenin 560 ncı
numarasına giren ince elek telleri.
M:
Sayıfa: 4010 (Resmî Gazete) 21 HAZİRAN 1934
6 — İzmirde Kırkağaç oğlu Kâzım ismail Bey tarafından
üzüm temizleme fabrikasının boyahane fırınları için Almanyadan getirilecek olan üç adet araba.
7 — İstanbul lâstik fabrikası tarafından Macaristandan
getirilen takriben 2400 İsviçre frangı değerindeki lâstik ökçe
kalıpları ve teferruatı.
8 — Sünger avcıları tarafından kliring mukavelesi mevcut
memleketlerden getirilecek plan dalgıç elbiseleri ile hava makineleri ve teferruatı.
9 — İstanbul Üniversitesi tarafından Almanyadan getirilen,
haşarat koleksiyonlarına mahsus kırıntılı mantardan levha halinde
mamulât.
10 — Lâstik fabrikaları tarafından kliring mukavelesi
mevcut memleketlerden getirilecek olan tebeşir- tozu.
11 — Samsunda Kontuar Oropeen ticarethanesi tarafından,
ihraç edilecek nohut ve cevizlerin tasnifi için Fransadan getirilen 500*frank değerindeki dört adet delikli saçtan fennî elek
ile teferruatı.
İLANLAR
Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankasından:
14 Haziran 1934 vaziyeti
AKTİ F
Lira
Kasa:
Altın: Safî Kg.
Banknot
Ufaklık
Dahildek i Muhabirler:
Altm: Safî Kg.
Türk lirası
13.208.194 18.437.762,73
12.950.270-
694.453,78
1.788.026 2.515.007,46
1406,591.38
Hariçtek i Muhabirler:
Altın: Safî Kg. 3.745.106 5.267.802,52
Altına tahvili kabil serbest dövizler 3.446.376,85
Hazine Tahvilleri:
Üeruhde edilen evrakı naktiye
karşılığı
Kanunun 6 ve 8 inci maddelerine
tevfikan vaki tediyat
Scnedat Cüzdanı:
Hazine bonoları
Ticarî senedat
Esham ve Tahvilâ t Cüzdanı:
Deruhde edilen evrakı naktiye karşılığı (itibarî kıymetle)
Esham
ve
labfilât
Esham ve tahvilât
27.627.370,22
3.26U29-
Altın ve Dövi z üzerin e .avans
Hissedarlar
Muhtelif
YEKÛN
Lira
32082.486,51
3.921.598,84
8.714.179,37
PASİ F
Lira
158.748.563,—
9.379.563-
3.830.870-
3.574.147,97
Sermaye
İhtiya t akçesi
Tedavüldek i banknotlar:
Deruhde edilen evrakı naktiye
Kanunun 6 ve 8 inci maddelerine tevfikan vaki tediyat
Deruhde edilen evrakı naktiye
bakiyesi
Karşılığı tamamen altın olarak
tedavüle vazedilen
Tür k lirası mevduatı :
Vadesiz
Vadeli
Dövi z mevduatı :
• Vadesiz
Vadeli
Muhtelif
158.748.563-
9.379.563-
149.369.000-
8.688.000 —
20.973.139,11
149.369.000,”
7.405.017,97
30.888.699,22
41.061,59
4.500.000-
9.698.302,12
246.620.345,62
7.623.106,80
2075.662.51
YEKÛN
2 Mart 1933 tarihinden itibaren:
Iskonto haddi % 5 J /
2
— Altın üzerine avans % 4 V*
Lira
15.000.000-
663.914,30
158.057.000,-
, – 20.973.139,11
9.698.769,31
42 227.522,90
246.620.345,62
467
A^y^JVeJ^etmderK
Edremit Noterliği açılmıştır. İmtihansız noter olabilmek
şartlarını haiz taliplerin bir ay içinde müracaatları ilân olunur.
466
DEVLET DEMİRYOLLARINDAN
650 ton yerli kok kömürünün kapalı zarfla münakaşası
10/7/1934 salı günü saat 15 de Ankrada İdare binasında yapılacaktır.
Fazla tafsilât Ankara ve Haydarpaşa veznelerinde beşer
liraya satılan şartnamelerde vardır. 464/4-1
21 HAZİRAN 1934 RESMİ GAZETE Sayı: 2733
İÇİNDEKİLER
Sayfa
Yürütme ve İdare Bölümü :
Kararnameler
– Dahiliye Vekaletinden, Feke Kaymakamı Hüseyin Ferit Beyin Vekâlet
Emrine Alınması Hakkında Kararname 1 (3213)
– Sıhhat ve İçtimaî Muavenet Vekâletinden, Umum Sıtma Mücadele Reisi
Dr. Asım İsmail Beyin,Hıfzıssıhha İşleri Umum Müdürlüğünü de Fahriyen
İfa Etmesi Hakkında Kararname 1 (3213)
Tamim
– 1452 Numaralı Teadül Kanunu İzahnamesinin 4 üncü Maddesinin ( D )
Fıkrasının Son Bendinin Tadili Hakkında Tamim 1 (3213)
İlanlar 2 (3214)
İÇİNDEKİLER
Sayfa
Kanun
2510 İskân Kanunu 1
Kararname
2/845 Muhtelif Daire Ve Müesseseler Tarafından Dışarıdan Getirilecek
Olan İlişik Listede Yazılı Eşya ve Malzeme Hakkında Kararname 7
İlanlar 8
