Mübarek dinimizin siyasete alet edilmesi, en çok karşı çıktığım konulardan biridir. Hele hele, İslamiyet’i araç olarak kullanarak maddi çıkar elde edenler yok mu!.. Cemaat ve tarikatlar vasıtası ile “uçuk para bulanlar”!..
Velhasıl kerim, bu işler sadece iyi niyetli kişileri kandırmak ve inançlarını suistimal etmek. İslamiyet’i Emevi kültürü ile bağdaştırmak veya Bedevi kültürüne yaslamak, biz Türklere ters gelen bir yapılanmadır. Dinimizi olduğu gibi sade, anlaşılır bir şekilde, özellikle gençlere anlatmak var iken, maalesef günümüzde bunun tam tersi yapıldığı inancındayım.
Bu konuda ülkemizde olumlu görüşlerde bulunan, İlahiyat düşünürlerimiz de var. Zaman zaman onların aydın fikirlerinden yararlanıyoruz.
Prof. Mustafa Öztürk bunlardan biri idi. Ama doğruyu söyleyince önce Diyanet İşleri Başkanlığı’nda ki, sonra çalıştığı üniversitedeki işinden oldu. İlla, yandaşlık mı yapması gerekiyordu, bilmem. Ama çareyi yurt dışına çıkmakta buldu. Şimdi gurbette, “elin” üniversitelerinde ekmek parası için çalışıyor…
Buna benzer, gerçeklere değinen bir başka ilahiyatçı da, yazar CEMİL KILIÇ.. Emekli emniyet müdürü bir dostumun, bu konu ile ilgili WhatsApp grubundan gönderdiği notu paylaşmak istiyorum. Doğru söze ne denir!
“Okudum düşündüm!
Hep sorardım islam coğrafyası neden böyle?!?
İSLAMIN 5 ŞARTI
İslam’ın Beş Şartı, Ya da Hz. Hüseyin Neden Şehit Oldu?
Miladi 680 yılının 10 Ekim günü Kerbela’da büyük bir katliam gerçekleşti. Katliam, İslam toplumunu derinden sarstı. Zira İslam peygamberi Hz. Muhammed’in torunu Hz. Hüseyin ve yanındaki 72 yakını, Emevi Arap İslam Devleti’nin halifesi Yezit’in ordusu tarafından Kerbela’da hunharca katledildiğinde İslam’ın doğuşunun henüz 70. yılı idi.
Bir din düşünün ki, doğuşunun üzerinden henüz 70 yıl gibi kısa bir süre geçmişken o dinin peygamberinin çok sevdiği torunu, yine o peygambere iman ettiğini söyleyenler tarafından acımasızca katledilsin. İşte İslam, böyle bir facianın dinidir. İslam, Kerbela çölüne Hz. Hüseyin’le birlikte gömülen mazlum ve mahzun bir dindir.
Gerçek şu ki Kerbela’da katledilen Hz. Hüseyin’in bedeni değildi. Onda simgeleşen İslam’ın ta kendisiydi. İslam, o gün orada aslında 73 kez katledildi. 73 şehidin biri Hüseyin’di, diğerleri ise onun en yakını olan kardeşleri, çocukları, kuzenleri ve yol arkadaşlarıydı. Her birinin şahsında İslam bir defa daha katledilmiş oldu.
Peki neydi İslam? Neden katledildi?
Emeviler Kerbela şehitlerinin şahsında İslam’ı katletmeyi neden çok istediler?
Oysa onlar da İslam’a iman ettiklerini iddia ediyorlardı.
Ne var ki onlar tarihe İslam peygamberi Hz. Muhammed’in en yakınlarını katledenler olarak geçse de bizce onlar doğrudan doğruya dinin kendisini öldürdüler.
Bunu anlayabilmek için İslam’ın, üzerine kurulu olduğu beş ilkeyi iyi bilmek gerek.
Evet; İslam beş ilke üzerine kurulmuştur. Biz buna İslam’ın beş şartı diyoruz.
Apaçık Kur’an ayetleriyle sabittir ki; ilk şart adalettir.
İkincisi emanettir.
Üçüncüsü ehliyet, dördüncüsü maslahat, beşincisi ise meşverettir.
Ne oldu?
Şaşırdınız mı?
Yoksa siz namaz, oruç, hac gibi ritüellerden mi bahsedeceğimi sanmıştınız?
Hayır, hayır!
Onlar İslam’ın şartı değildir.
Şart öyle bir şeydir ki o olmazsa onun temsil ettiği sistem de olmaz.
Adalet olmadan İslam olur mu?
Emanete sadakat olmadan İslam olur mu?
İşi ehline vermeden yani ehliyet olmadan İslam olur mu?
Bir şahsın yahut bir grubun değil halkın yararını esas almadan yani maslahat olmadan İslam olur mu?
Danışma, fikir alışverişi, düşünce özgürlüğü ve şurayı ikame etmeden yani meşveret olmadan İslam olur mu?
Dediler ki bunlar olmadan da İslam olur.
Yeter ki namaz kıl ama Muaviye’nin, Yezid’in adaletsizliğine itiraz etme!
Yeter ki oruç tut ama açın, yoksulun halini sorma! Devlet erkanının lüks ve şatafat içinde yaşamasını dert etme!
Yeter ki hacca git ve Kabe’yi tavaf et ama farklı düşünüyor, farklı inanıyor diye zalim iktidarlar tarafından hapse atılıp şehit edilen İmamı Azam Ebu Hanife’leri, çöle sürgün edilip ölüme terkedilen Ebu Zer Gıfari’leri, kılıçla boynu kesilen Hucr bin Adiyy’leri sakın gündeme getirip de fitne çıkarma!
Evet; böyle dediler.
Allah’tan başkasına kul olmamayı ve gerekirse zalim sultana karşı kıyam etmeyi öğreten mukaddes namaz ibadetini yozlaştırıp onu neredeyse iktidar sahiplerine itaat etme ritüeline dönüştürdüler.
Aynı tahribatı oruçta, hacda da gerçekleştirdiler.
Allah, ihtiyaçtan fazla olanı yoksullara verin dediği halde zekatı kırkta bire indirdiler.
İnfakı unutturdular.
Saraylar yaptılar. Servetlerine servet kattılar. Ezdiler, sömürdüler, yoksulun ve geniş halk yığınlarının iliğini emdiler. Kendileri sözde dünya nimetlerinden alabildiğince yararlandılar da yoksul müminler içinse sadece öbür dünyada cennet hayalini bıraktılar.
Hesap vermediler. Hesabı ahirete havale ettiler.
Sonuçta Muhammedî İslam’ı yerle yeksan edip yeni bir din ürettiler.
Ürettikleri din, “aslında İslam öncesi şirk dininin İslam maskesi giydirilmiş halinden ibaretti.”
CEMİL KILIÇ / İLAHİYATÇI YAZAR”
